Αδενομύωση
Αδενομύωση είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την ενδομητρίωση στο μυ της μήτρας . Η αδενομύωση βρίσκεται περίπου στο 10 % των δειγμάτων υστερεκτομής και είναι πιθανόν να ευρίσκεται σε περίπου 5 % των γυναικών σε γόνιμη ηλικία . Η έναρξη της αδενομύωσης είναι συνήθως στην ηλικία των 35 ετών . Συνήθως εκδηλώνεται μετά τον τοκετό .
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν δυσμηνόρροια, δυσπαρευνία και μηνορραγία. Μερικές φορές, η αδενομύωση είναι σιωπηλή ασθένεια – δηλαδή δεν προκαλεί κάποια συμπτώματα ή κάποια ανεπαίσθητα. Σε ορισμένες όμως περιπτώσεις, η αδενομύωση μπορεί να προκαλέσει:
- Βαριά ή παρατεταμένη έμμηνο ρύση.
- Σοβαρές κράμπες και οξύ πυελικό άλγος κατά την έμμηνο ρύση (δυσμηνόρροια).
- Κράμπες που διαρκούν καθ ‘όλη την περίοδο και φαίνεται να χειροτερεύουν καθώς μεγαλώνετε.
- Πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή.
- Πήγματα αίματος που απορρίπτονται κατά τη διάρκεια της περιόδου σας.
Επίσης, η μήτρα ορισμένες φορές μπορεί να πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις. Αν και δεν μπορείτε να γνωρίζετε ότι η μήτρα σας μεγαλώνει, μπορείτε να παρατηρήσετε ότι το κάτω μέρος της κοιλιάς σας φαίνεται μεγαλύτερο ή έχει μεγαλύτερη ευαισθησία.
Η αιτία της αδενομύωσης παραμένει άγνωστη, αλλά η ασθένεια συνήθως εξαφανίζεται μετά την εμμηνόπαυση. Για τις γυναίκες που πάσχουν από σοβαρές παρενέργεις λόγω της αδενομύωσης, ορισμένες θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν, αλλά σε πολλές περιπτώσης η υστερεκτομή είναι η μόνη θεραπεία. Σε γενικές γραμμές, όλες οι ιατρικές θεραπείες για την ενδομητρίωση είναι κατάλληλες και για την αδενομύωση.