ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ
Υπογονιμότητα ονομάζουμε την μη επίτευξη εγκυμοσύνης μετά από ένα έτος συχνών ελεύθερων επαφών. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας το 10 με 20% των ζευγαριών που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία αντιμετωπίζουν προβλήματα σύλληψης. Ένα ζευγάρι θεωρείται υπογόνιμο αν μετά από 12 μήνες συχνής σεξουαλικής επαφής χωρίς προφύλαξη η γυναίκα δεν μπορεί να συλλάβει ή μετά από 6 μήνες στην περίπτωση που η γυναίκα είναι πάνω από 35 ετών. Ο όρος υπογονιμότητα περιλαμβάνει και εκείνες τις περιπτώσεις που η γυναίκα αντιμετωπίζει καθ΄ έξιν αποβολές.
Η υπογονιμότητα μπορεί να σχετίζεται με προβλήματα που αφορούν τη γυναίκα (30-40%), τον άντρα (30-40%) ή και τους δύο (20 – 40%).
Η επίτευξη εγκυμοσύνης είναι αποτέλεσμα πολλών διαφορετικών παραγόντων. Όσο εύκολα επιτυγχάνεται σε κάποια ζευγάρια, τόσο δύσκολο ή ακατόρθωτο φαντάζει για κάποια άλλα. Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε στο ιατρείο μας είναι να δημιουργήσουμε τις συνθήκες εκείνες που θα σας βοηθήσουν να πετύχετε το στόχο σας με τον καλύτερο τρόπο.
Έχουμε λοιπόν δημιουργήσει ένα πρόγραμμα που αφορά το σύνολο των παραμέτρων που θεωρούνται σημαντικοί και απαραίτητοι προκειμένου ένα ζευγάρι να πετύχει το στόχο του.
Η διερεύνηση της υπογονιμότητας θα πρέπει να γίνεται και για τους δύο.
Κατά τα πρώτα στάδια της διερεύνησης της υπογονιμότητας γίνεται μια πολύ λεπτομερής λήψη του ιατρικού ιστορικού του ζευγαριού και μετά ακολουθεί ο διαγνωστικός έλεγχος.
Ο άνδρας θα πρέπει να κάνει ένα σπερμοδιάγραμμα για να ελεγχθεί το σπέρμα και μπορεί να χρειαστούν και εξετάσεις αίματος προκειμένου να ελεγχθούν τα επίπεδα ορισμένων ορμονών.
Η γυναίκα θα πρέπει κάνει υπερηχογράφημα για να ελεγχθούν η μήτρα και οι ωοθήκες, και να διαπιστωθεί ότι πραγματοποιείται ωορηξία. Έπειτα θα κάνει συγκεκριμένες αιματολογικές εξετάσεις που αφορούν κυρίως τον ορμονικό έλεγχο του έμμηνου κύκλου και τέλος μια υστεροσαλπιγγογραφία για να ελεγχθεί η διαβατότητα και η καλή λειτουργία των σαλπίγγων.
Όταν ολοκληρωθεί το πρώτο στάδιο των διαγνωστικών εξετάσεων και έχουμε μια αρχική διάγνωση για το/τα αίτια της υπογονιμότητας μπορούμε να προχωρήσουμε στην κατάλληλη θεραπεία ( ορμονοθεραπεία, σπερματέγχυση ή εξωσωματική γονιμοποίηση) ή μπορεί να χρειαστούν και περαιτέρω εξετάσεις, όπως οι παρακάτω, με διαγνωστική ή/και θεραπευτική αξία:
- Υστεροσκόπηση
- Λαπαροσκόπηση
- Γενετικός Έλεγχος
- Έλεγχος Θρομβοφιλίας
- Μοριακή Ανάλυση του Υ Χρωμοσώματος
- Βιοψία όρχεων
Οι εξετάσεις αυτές δεν αποτελούν εξετάσεις ρουτίνας και γίνονται μετά από σαφείς ενδείξεις.