Ενώ θηλάζω, μπορώ να πάρω κάποιο φάρμακο για το κρύωμα;

Οι γυναίκες όταν θηλάζουν, συχνά, αγχώνονται για το τι πρέπει να κάνουν σε περίπτωση που κάποια ίωση ή κρυολόγημα τις καταβάλει. Δε θέλουν να πάρουν φάρμακα, από το φόβο μήπως μεταφέρουν χημικές ουσίες μέσω του θηλασμού στο μωρό τους αλλά θέλουν και τη γρήγορη ίαση και για τη δική τους ανακούφιση και για την απομάκρυνση της πιθανότητας να τη μεταδώσουν στο βρέφος.

Πρέπει να καθησυχάσουμε κάθε γυναίκα που θηλάζει: Μην αγχώνεστε που είστε αδιάθετη. Να ξέρετε ότι τα περισσότερα φάρμακα για το κρυολόγημα θεωρούνται ασφαλή για χρήση κατά το θηλασμό, αλλά μόνο εφόσον παίρνετε μικρές ποσότητες. Το θέμα της ποσότητας το τονίζουμε, καθώς οι ουσίες του φαρμάκου θα περάσουν στο γάλα σας. Ο γιατρός σας θα σας συστήσει φάρμακα με χαμηλή ή μηδενική περιεκτικότητα σε οινόπνευμα και, επίσης, καλό είναι να επιλέξετε φάρμακα άμεσης και βραχείας δράσης κι όχι κάποιο που να απαιτεί αρκετό χρόνο μέχρι να δράσει, δεδομένου ότι είναι ευκολότερο για το μωρό να τα μεταβολίσει. Μη διστάσετε να ρωτήσετε το γιατρό σας για να πάρετε μια συγκεκριμένη, υπεύθυνη σύσταση για το καταλληλότερο φάρμακο για τις ανάγκες σας, αλλά εν τω μεταξύ, να αποφύγετε παστίλιες και σιρόπια που περιέχουν μενθόλη, αφού μπορεί να μειώσουν την ποσότητα του γάλακτος.

Διαβάστε ακόμα:
Εγκυμοσύνη και θηλασμός

Πολλές μητέρες που χρειάζεται να πάρουν αντιβίωση για να αντιμετωπίσουν μια λοίμωξη ή κάποια νόσο συχνά από το φόβο του φαρμάκου εγκαταλείπουν το θηλασμό. Αυτό δεν είναι απαραίτητο. Πάντα, η μητέρα πρέπει να ζητήσει από το γιατρό της υπεύθυνη συμβουλή και όχι να πράττει κατά βούληση ή όπως τη συμβουλέψουν γνωστοί ή φίλες που έπραξαν κάτι ανάλογο.

Γενικότερα, η θηλάζουσα πρέπει να έχει κάποιους γενικούς κανόνες υπόψη της:

• Να παίρνει το φάρμακο που της σύστησε ο γιατρός αμέσως αφότου θηλάσει. Οι περισσότερες φαρμακευτικές ουσίες φτάνουν σε μια μέγιστη τιμή στο αίμα μας μία με δύο ώρες μετά τη λήψη τους. Αν η μητέρα πάρει το φάρμακο μετά το θηλασμό και ξαναθηλάσει μετά από δύο ή τέσσερις ώρες, ελαχιστοποιεί την οποιαδήποτε δυνητική βλάβη.
• Να παίρνει φάρμακα που μπορούν να δίνονται και ως θεραπεία σε παιδιά. Για παράδειγμα, αναλγητικά με δραστική την παρακεταμόλη έχουν μελετηθεί σε βρέφη και δίνονται με ασφάλεια όταν πονούν, επομένως μπορούν να δοθούν άφοβα και στη μητέρα που θηλάζει. Πολλές αντιβιώσεις, επίσης, δίνονται σε μωρά, εφόσον υπάρχει ένδειξη.
• Να παίρνει τη μικρότερη δυνατή θεραπευτική δόση. Τα περισσότερα φάρμακα έχουν ένα θεραπευτικό εύρος, δηλαδή είναι αποτελεσματικά από μικρή έως μεγαλύτερη δόση. Όσο μεγαλύτερη η δόση τόσο πιο πιθανό είναι να εκδηλωθούν παρενέργειες.
• Να αποφύγει τα φάρμακα με μακράς διάρκειας δράση (μία φορά την ημέρα), αλλά αντίθετα, να επιλέγει εκείνα που η επανάληψη τους είναι συχνή. Για παράδειγμα, να επιλέξει μια αντιβίωση που δίνεται τρεις φορές την ημέρα και όχι μία 24ωρη.

Ο θηλασμός είναι μία φυσιολογική διαδικασία, απολύτως ωφέλιμη για το βρέφος και για τη μητέρα και το μόνο που χρειάζεται είναι λίγη προσοχή, αρκετή φροντίδα και αγάπη αλλά καθόλου άγχος. Είναι περιττό από το φόβο και το δισταγμό να ρωτήσετε το γιατρό σας να διακόψετε το θηλασμό σε περίπτωση κάποιας ασθένειας.

Σχετικά άρθρα:
Συμβουλές για επιτυχημένο μητρικό θηλασμό
Θηλασμός και επιστροφή στην εργασία
Θηλασμός και βρεφική διατροφή: Σωστές βάσεις για υγιεινή διατροφή στην παιδική ηλικία