Η πραγματοποίηση ενός κύκλου εξωσωματικής γονιμοποίησης από μια γυναίκα δεν αυξάνει τον κίνδυνο να αναπτύξει καρκίνο του μαστού αργότερα στη ζωή της, όπως διαπιστώνει μια νέα ευρεία έρευνα, που διεξήχθη στην Ολλανδία και δίνει απάντηση σε μύθους που συχνά προβλημάτιζαν γυναίκες που έπρεπε να ακολουθήσουν τη μέθοδο της εξωσωματικής για να αποκτήσουν ένα μωρό.

Η σηματική έρευνα

Πιο συγκεκριμένα, στην έρευνα, εξετάστηκαν πάνω από 25.000 γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε θεραπεία εξωσωματικής γονιμοποίησης, 21 χρόνια νωρίτερα κατά μέσο όρο. Αυτή η μελέτη επιβεβαιώνει άλλες προηγούμενες, συμπεριλαμβανομένης μιας ευρείας έρευνας του 2013, στις ΗΠΑ, που μελέτησε 87.000 γυναίκες, οι οποίες δεν έδειξαν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού.

Ο καρκίνος του μαστού μπορεί να προκληθεί από την έκθεση στις φυσικές ορμόνες οιστρογόνων και της προγεστερόνης, καθώς και από συνθετικές εκδοχές των ορμονών. Επειδή η εξωσωματική γονιμοποίηση περιλαμβάνει βραχυπρόθεσμη έκθεση σε υψηλά επίπεδα αυτών των ορμονών, κρίθηκε ότι ήταν σημαντικό να εξεταστεί ο πιθανός κίνδυνος.

Διαβάστε ακόμα: Νέα ανακάλυψη βοηθά στην επιλογή των καταλληλότερων ωαρίων στην εξωσωματική

Τα στοιχεία της μελέτης

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της American Medical Association, εξέτασε 25.108 γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε θεραπεία υπογονιμότητας μεταξύ 1983 και 1955. Από αυτές, οι 19.158 είχαν υποβληθεί σε θεραπεία εξωσωματικής γονιμοποίησης και οι 5950 είχαν υποβληθεί σε άλλες θεραπείες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Βρέθηκαν στο σύνολο 948 περιπτώσεις καρκίνου του μαστού -ποσοστό 3%- και στις δύο ομάδες.

Η μελέτη σκόπιμα σύγκρινε γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε θεραπεία υπογονιμότητας, διότι μπορεί να υπάρχει σχέση μεταξύ της ίδιας της υπογονιμότητας και του καρκίνου. Για παράδειγμα, το περασμένο έτος, μια μελέτη διαπίστωσε οι γυναίκες που είχαν χρησιμοποιήσει τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής είχαν κατά 33% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο των ωοθηκών, αλλά αυτό πιστεύεται ότι συμβαίνει επειδή η υποκείμενη αιτία της υπογονιμότητας αυξάνει επίσης τον κίνδυνο του καρκίνου.

Η ίδια ερευνητική ομάδα, του Netherlands Cancer Institute, στο Άμστερνταμ, έχει ήδη διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει καμία σύνδεση μεταξύ IVF και καρκίνου του παχέος εντέρου όπως επίσης και καρκίνου του ενδομητρίου.

Αν και οι γυναίκες παρακολουθήθηκαν κατά μέσο όρο 21 χρόνια, η μέση ηλικία τους, στο τέλος της μελέτης, ήταν περίπου 54 ετών. Αυτό επισημαίνεται επειδή η πλειονότητα των καρκίνων του μαστού δεν εκδηλώνονται μέχρι αυτή την ηλικία αλλά μετά από αυτήν. Επιπλέον, η σύγχρονες θεραπείες εξωσωματικής γονιμοποίησης διαφέρουν σημαντικά από εκείνες που εφαρμόζονταν στη δεκαετία του ’80 και του ’90. Άρα, τα αποτελέσματα της μελέτης μπορεί να μην ισχύουν καν για τις τρέχουσες θεραπευτικές αγωγές, που είναι πιο προηγμένες και πιο ασφαλείς.

Η μελέτη διαπίστωσε, τέλος, ότι οι γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε επτά ή περισσότερους κύκλους εξωσωματικής γονιμοποίησης είχαν σημαντικά μειωμένο κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου του μαστού σε σύγκριση με όσες είχαν υποβληθεί σε έναν ή δύο κύκλους. Η φτωχή ανταπόκριση στον πρώτο κύκλο της εξωσωματικής γονιμοποίησης συσχετίστηκε, επίσης, με μειωμένο κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου του μαστού.

Το σίγουρο είναι ότι οι μελέτη θα προχωρήσει τα συμπεράσματά της, καθώς συνήθως γίνονται περαιτέρω έρευνες για εξαγωγή και επιμέρους συμπερασμάτων. Το σημαντικό είναι ότι δίνεται μία ξεκάθαρα αρνητική απάντηση σε όσες γυναίκες ενδιαφέρονται να μπουν στη διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης και τις καθησυχάζει ότι δε διατρέχουν κίνδυνο να αυξηθούν, λόγω της IVF, οι πιθανότητες εκδήλωσης καρκίνου του μαστού.

Σχετικά άρθρα:
Τα στάδια της εξωσωματικής γονιμοποίησης
Αναπαραγωγή στα 30, στα 40, ή στα 50: υπεύθυνες αλήθειες και επικίνδυνα ψέματα
Καρκίνος του μαστού: γιατί είναι πολύτιμη η πρώιμη διάγνωση;