Όποια γυναίκα έχει γεννήσει με φυσικό τοκετό, ξέρει καλά ότι μπορεί να περάσουν πάρα πολλές ώρες με ωδίνες έως ότου έρθει στον κόσμο το παιδί της.

Στην πορεία, οι περισσότερες επίτοκες νιώθουν δίψα και συχνά πείνα, αλλά συνήθως το μόνο που τους προσφέρεται είναι παγάκια για να δροσίσουν τα χείλη τους.

Πόσο απαραίτητη, όμως, είναι η νηστεία στη διάρκεια του τοκετού; Το ερώτημα αυτό εξέτασε μία νέα μελέτη, στην οποία συμμετείχαν περισσότερες από 2.800 επίτοκοι, στις 1.200 από τις οποίες προσφέρθηκε φαγητό και κάτι να πιούν όταν το ζήτησαν.

Η έκβαση των τοκετών έδειξε ότι αυτό μόνο ριψοκίνδυνο δεν ήταν. Στην πραγματικότητα, όχι μόνο δεν παρατηρήθηκαν πρόσθετες επιπλοκές μεταξύ τους, αλλά είχαν και λιγότερες πιθανότητες να γεννήσουν με καισαρική τα μωρά τους.

«Δεν ξέρουμε γιατί ακριβώς συνέβη αυτό», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια Dr. Anne Shea-Lewis, διευθύντρια του Τομέος Υγείας Μητέρας-Παιδιού στο Νοσοκομείο St. Charles του Πορτ Τζέφερσον, στη Νέα Υόρκη. «Ήταν άραγε πιο εύκολη η καισαρική στις γυναίκες που ήταν νηστικές; Ή μήπως όσες έφαγαν κάτι, άντεξαν περισσότερο τις ωδίνες; Δεν υπάρχει τρόπος να βρούμε τι από τα δύο ισχύει στη συγκεκριμένη μελέτη», εξήγησε.

Η πρακτική του τοκετού με άδειο στομάχι χρονολογείται από την δεκαετία του ’40, όταν υπήρχε μεγάλος κίνδυνος εμέτου και αναρρόφησης με την γενική αναισθησία που θα γινόταν σε περίπτωση ανάγκης. Έκτοτε όμως έχει συντελεσθεί μεγάλη πρόοδος στον τομέα της Αναισθησιολογίας, η οποία έχει μειώσει στο ελάχιστο τον κίνδυνο αυτό.

Στις μέρες μας, οι περισσότερες γυναίκες κάνουν επισκληρίδιο αναισθησία στη διάρκεια του τοκετού. Κατ’ αυτήν, εγχέεται το αναισθητικό στην πλάτη, κοντά στο νωτιαίο μυελό, με αποτέλεσμα να χάνει η γυναίκα την αίσθηση από τη μέση και κάτω και να μουδιάζει ο πόνος της.

Η Dr. Genevieve Sicuranza, επικεφαλής του Μαιευτικού Τμήματος στο Νοσοκομείο NYU Winthrop, στη Νέα Υόρκη, δήλωσε ότι ακόμα κι αν μια γυναίκα που έχει κάνει επισκληρίδιο χρειασθεί καισαρική τομή, μπορεί να της χορηγηθεί ισχυρή δόση αναισθητικού μέσω του καθετήρα της επισκληριδίου και έτσι θα χειρουργηθεί χωρίς γενική αναισθησία.

Στη νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό American Journal of Nursing, συμμετείχαν 2.817 επίτοκοι οι οποίες γέννησαν τα μωρά τους στο Νοσοκομείο St. Charles μεταξύ 2008 και 2012. Οι σχεδόν 1.600 από αυτές παρέμειναν νηστικές καθ’ όλη τη διάρκεια του τοκετού, μασουλώντας μόνο λίγα παγάκια. Οι υπόλοιπες μπορούσαν να φάνε και να πιουν ό,τι ήθελαν.

Το 20% των επιτόκων που έτρωγαν, έπασχαν από προϋπάρχοντα προβλήματα υγείας που είχαν επιπλέξει την εγκυμοσύνη τους. Το αντίστοιχο ποσοστό στην ομάδα όσων έμειναν νηστικές ήταν 14%. Παρ’ όλα αυτά οι επιπλοκές κατά τον τοκετό και τη γέννηση των βρεφών ήταν περισσότερες σε εκείνες που έμειναν νηστικές.

Λόγω του σχεδιασμού της μελέτης, οι ερευνητές δεν μπορούν να ξέρουν με βεβαιότητα ότι η απουσία τροφής ήταν η αιτία των αυξημένων επιπλοκών. Γι’ αυτό και τα νέα ευρήματα «δεν μπορούν να χρησιμεύσουν ως ιατρική συμβουλή», τόνισε η Dr. Shea-Lewis.

Μπορούν όμως να αποτελέσουν έναυσμα για συζήτηση με τον μαιευτήρα απ’ όσες γυναίκες αισθάνονται ότι το όλο θέμα είναι σημαντικό γι’ αυτές, πρόσθεσε.

Διαβάστε επίσης:

Φαγητό κατά τη διάρκεια του τοκετού: Επιτρέπεται; Νέα μελέτη

Από την πλευρά της, η Dr. Sicuranza δήλωσε ότι το νοσοκομείο της άλλαξε πολιτική για να επιτρέπει στις επιτόκους να καταναλώνουν διαυγή υγρά στη διάρκεια του τοκετού.

«Η κίνηση αυτή είχε θετικό αντίκτυπο στις επιτόκους και το επίπεδο της ικανοποίησής τους έχει αυξηθεί», είπε.

Στερεά τροφή, όμως, δεν επιτρέπεται. «Ο οισοφαγικός σφιγκτήρας (μια βαλβίδα που κρατά την τροφή στο στομάχι) είναι αδύναμος στις εγκύους και, αν υπάρξει επείγουσα ανάγκη, θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε με ασφάλεια να κάνουν γενική αναισθησία», εξήγησε.

Η πολιτική αυτή ταιριάζει με τις κατευθυντήριες οδηγίες του Αμερικανικού Κολεγίου Μαιευτήρων & Γυναικολόγων (ACOG) που συνιστά να αποφεύγεται η στερεά τροφή κατά τον τοκετό.

Ωστόσο η τελική απόφαση είναι εξατομικευμένη, είπε ο Dr. Scott Sullivan, εκπρόσωπος του ACOG και διευθυντής Μητρικής & Εμβρυϊκής Ιατρικής στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας.

Όπως εξήγησε, μερικές γυναίκες έχουν αυξημένο κίνδυνο αναρρόφησης ή περισσότερες πιθανότητες να χρειασθούν εγχείρηση, εξαιτίας π.χ. παραγόντων όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση ή το ιστορικό χειρουργικών επεμβάσεων στην κοιλιά. Στις γυναίκες αυτές, η σύσταση για τα παγάκια είναι η πλέον ενδεδειγμένη.

Όταν όμως μια γυναίκα δεν έχει τέτοιους παράγοντες κινδύνου και ο τοκετός της είναι παρατεταμένος, μπορεί όταν έρθει η ώρα της εξώθησης να είναι αφυδατωμένη και εξαντλημένη και να μην μπορεί να αποδώσει. Επομένως για να μην συμβεί αυτό, δεν πρέπει να αφεθεί να λιμοκτονήσει, κατέληξε.