Ορισμένες φορές μπορεί να χρειαστεί μία έγκυος να γεννήσει με πρόκληση τοκετού. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Πρόκειται για μια διαδικασία κατά την οποία ο γιατρός προκαλεί την έναρξη του τοκετού ή την ωρίμανση του τραχήλου. Δηλαδή, γίνεται προσπάθεια να ξεκινήσει ο τοκετός τεχνητά, προτού αυτός ξεκινήσει απο μόνος του.

Πότε χρειάζεται να γίνει πρόκληση τοκετού; 

• Όταν ο τοκετός δεν έχει ξεκινήσει μεταξύ 37ης και 41ης εβδομάδας, κι έχει καθυστερήσει λίγο. Τότε (στις 42 εβδομάδες της κυήσεως),  μπορεί να θεωρηθεί αναγκαία η πρόκληση του τοκετού. 
• Σε περίπτωση που υπάρχει πλακουντιακή ανεπάρκεια ή υποψία κινδύνου για το έμβρυο.
• Όταν η μητέρα αντιμετωπίζει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας, όπως είναι ο διαβήτης, η προεκλαμψία κ. ά.
• Όταν σπάσουν τα νερά, αλλά δεν έχουν ξεκινήσει οι συστολές μέσα στις επόμενες ώρες και υπάρχει ο κίνδυνος χοριοαμνιονίτιδας.
• Σε περίπτωση σημαντικής αλλά ελεγχόμενης κολπικής αιμορραγίας.
• Σε περίπτωση ενδομήτριου θανάτου του εμβρύου.

Με ποιους τρόπους γίνεται η πρόκληση τοκετού;

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για την πρόκληση τοκετού, η οποία θα πρέπει να αποτελεί θεραπευτική επιλογή και να έχει ως στόχο τη διασφάλιση της υγείας της εγκύου και του μωρού της.

Εάν ο τράχηλός σας είναι σκληρός και ανώριμος, δηλαδή δεν έχει τις προϋποθέσεις για να γεννήσετε, τότε ο γιατρός μπορεί να χρησιμοποιήσει υπόθετα προσταγλανδίνης . Αυτά, έχουν ως στόχο να μαλακώσουν και να διαστείλουν τον τράχηλό σας.

Σε περίπτωση που υπάρχει διαστολή, ο γιατρός μπορεί να επιλέξει να κάνει τεχνητή ρήξη θυλακίου, δηλαδή να σπάσει τα νερά σας. Αυτό θα προκαλέσει συστολές.

Επίσης, μπορεί να γίνει ενδοφλεβίως σε ορό η χορήγηση ωκυτοκίνης, μιας ορμόνης που επηρεάζει τη σύσπαση των λείων μυϊκών ινών της μήτρας.

 

Τέλος, αν ο τράχηλος είναι λίγο ανοικτός (έχει διαστολή), τότε ο γιατρός μπορεί να προσπαθήσει να κάνει αποκόλληση των υμενών του σάκου από το τοίχωμα της μήτρας, με το δάχτυλο. Τοπικά, παράγονται από το σώμα σας ουσίες (προσταγλανδίνες) που μπορούν να μαλακώσουν και να ανοίξουν τον τράχηλο.

Πότε αντενδείκνυται η πρόκληση τοκετού. 

• Σε προδρομικό πλακούντα
• Σε προδρομικά αγγεία – υμενώδη έκφυση ομφαλίδας
• Σε ανώμαλο σχήμα εμβρύου
• Σε πρόπτωση ομφαλίδας
• Σε ενεργό ερπητική λοίμωξη γεννητικών οργάνων
• Σε προηγηθείσα ινομυωματεκτομή με διάνοιξη της ενδομητρικής κοιλότητας ή πλαστική μήτρας
• Σε διηθητικό καρκίνο τραχήλου μήτρας

Πώς να προκαλέσετε τον τοκετό με φυσικές μεθόδους. 

• Με ασκήσεις εμπέδωσης. Μετά τις 36 εβδομάδες, μπορείτε να κάνετε μερικές ασκήσεις, προκειμένου να βοηθήσετε το μωρό σας να εμπεδωθεί και να βελτιώσετε τον ιστό του τραχήλου, δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες για έναν φυσικό τοκετό.  

Για παράδειγμα, μπορείτε να περπατήσετε, να ανεβοκατεβείτε σκάλες, να κάνετε βαθιά καθίσματα ή κυκλικές           ασκήσεις στην περιοχή της λεκάνης. Για περαιτέρω πληροφορίες, μπορείτε να συμβουλευτείτε τη μαία σας.

• Με την ερωτική επαφή. Η ερωτική επαφή είναι μια ευρέως γνωστή πρακτική για την πρόκληση έναρξης του τοκετού, καθώς το σπέρμα περιέχει προσταγλανδίνες, οι οποίες βοηθούν στην ωρίμανση του τραχήλου. Επίσης, με την ερωτική επαφή εκκρίνεται ωκυτοκίνη, η οποία προκαλεί συστολές.
• Ομοιοπαθητική: Θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν έμπειρο και εξειδικευμένο ομοιοπαθητικό, προκειμένου να αποφασίσετε αν θα πάρετε κάποια ομοιοπαθητικά σκευάσματα, τα οποία θα βοηθήσουν στην έναρξη του τοκετού.
• Βελονισμός: Ο βελονισμός, ο οποίος σύμφωνα με νέες έρευνες είναι αρκετά αποτελεσματικός,  εφαρμόζεται όταν είστε κοντά στην πιθανή ημερομηνία τοκετού, δηλαδή  μετά τις 36 εβδομάδες κύησης.
• Raspberry: Αποτελεί μητροτονωτικό και η λήψη του επιτρέπεται συνήθως μετά την 12η εβδομάδα, σε μια φυσιολογική εγκυμοσύνη. Συμβουλευτείτε τη μαία και το γιατρό σας, για την ορθή χρήση του.
• Ο ερεθισμός των θηλών: Η διέγερση των θηλών προκαλεί την  έκκριση της ωκυτοκίνης, η οποία  προκαλεί συσπάσεις στη μήτρα. Η τεχνική αυτή μπορεί να εφαρμοστεί υπό την επίβλεψη του γιατρού ή της μαίας σας.