Η χρήση εναλλακτικών μεθόδων σίτισης γίνεται κυρίως όταν πρέπει να χορηγηθεί σε ένα βρέφος συμπλήρωμα ή ακόμα και μητρικό γάλα μετά από  άντληση. Και μπορεί το τάισμα με το μπιμπερό, να είναι το πιο σύνηθες, ωστόσο υπάρχουν κι άλλοι εναλλακτικοί τρόποι σίτισης του μωρού. Αυτοί περιλαμβάνουν, τη σίτιση με ποτηράκι, κουταλάκι, σταγονόμετρο και το δάχτυλο, τη σίτιση με σύριγγα ή με σύστημα συμπληρωματικής σίτισης.

 Οι εναλλακτικοί τρόποι σίτισης, αναλυτικά:

Σίτιση με κουταλάκι:
Η σίτιση με κουταλάκι ενδείκνυται για μωρά, τα οποία δεν έχουν καλή προσκόλληση στο στήθος και δεν κάνουν καλές θηλαστικές κινήσεις. Με το κουταλάκι θα έχετε τη δυνατότητα να δώσετε μικρές ποσότητες γάλακτος, όπως πρωτόγαλα, στο μωρό σας. Συγκεκριμένα, κρατάτε το μωρό αγκαλιά σε όρθια θέση και βάζετε το κουταλάκι στο κάτω χείλος του. Το βρέφος με τη σειρά του, θα αρχίσει να πίνει το γάλα με το δικό του ρυθμό.

Σίτιση με ποτηράκι:
Υπάρχουν ποτηράκια στο εμπόριο, τα οποία έχουν σχεδιαστεί ειδικά  για τη σίτιση των μωρών (ακόμη και των νεογέννητων). Τα βρέφη που πίνουν το συμπλήρωμα με ποτηράκι έχουν λιγότερες πιθανότητες να αρνηθούν το στήθος. Κι αυτό, διότι το ποτηράκι τους επιτρέπει να μυρίσουν και να γευτούν το μητρικό γάλα, ενώ και η κίνηση της γλώσσας τους είναι ανάλογη με εκείνη του θηλασμού. Έτσι, δεν έχουν πρόβλημα στην πορεία να τον συνεχίσουν.

Ωστόσο, χρειάζεται προσοχή στη χορήγηση του γάλακτος με ποτηράκι, μέχρι το μωρό να μάθει από μόνο του να ελέγχει την πρόσληψη και την παύση, αναδιοργανώνοντας την αναπνοή του.

Συγκεκριμένα, παίρνετε  ένα ποτηράκι των  4-5 ml και το γεμίζετε μέχρι τη μέση. Ετοιμάζετε κι άλλα τέτοια ποτηράκια. Κρατάτε το μωρό αγκαλιά σε όρθια θέση. Αγγίζετε με το ποτηράκι τα χείλη του μωρού και το γέρνετε έως ότου το γάλα φτάσει ακριβώς στα χείλη του μωρού. Γενικά, αφήνετε το μωρό να γλείψει το γάλα και δεν του το ρίχνετε μέσα στο στόμα, καθώς υπάρχει κίνδυνος να πνιγεί.

Σίτιση με σύριγγα ή σταγονόμετρο:

Οι εναλλακτικοί τρόποι σίτισης περιλαμβάνουν επίσης, το σταγονόμετρο, την απλή σύριγγα ή την ειδική σύριγγα σίτισης. Η σύριγγα σίτισης αν και μοιάζει αρκετά με το σταγονόμετρο, χωράει περισσότερο γάλα. Χρησιμοποιείται συνήθως όταν το μωρό αρνείται το στήθος ή δεν προσκολλάται σωστά σε αυτό. Όσον αφορά στη διαδικασία χορήγησης, κρατάτε το μωρό όρθιο στην αγκαλιά σας. Βάζετε τη σύριγγα στην άκρη του στόματός του και ρίχνετε πολύ αργά μικρή ποσότητα γάλακτος.

Σίτιση με το δάχτυλο:
Η σίτιση με το δάχτυλο, η οποία μπορεί να βοηθήσει ένα ληθαργικό μωρό να ξυπνήσει ή  να προσκολληθεί σωστά στο στήθος, γίνεται από ένα σωληνάκι το οποίο είναι συνδεδεμένο στη μία άκρη του με μια σύριγγα γεμάτη με γάλα και στην άλλη με το δάχτυλό μας. Το μωρό παίρνει το γάλα από το σωληνάκι, ενώ θηλάζει το δάχτυλό μας.

Σύστημα συμπληρωματικής σίτισης (SNS):
Η συσκευή SNS βοηθά τις μητέρες να αυξήσουν το γάλα τους και να αποκαταστήσουν τη σχέση τους με το θηλάζον βρέφος, σε περίπτωση που αυτή είχε διαταραχθεί για  οποιοδήποτε λόγο. Το σύστημα αυτό, αποτελείται από ένα σακουλάκι/μπουκάλι, όπου τοποθετείται το γάλα (μητρικό ή ξένο), το οποίο με τη σειρά του διοχετεύεται προς τη θηλή της μητέρας με ένα μαλακό σωληνάκι. Καθώς το βρέφος θηλάζει από τη θηλή της μητέρας, δέχεται ταυτόχρονα και  το γάλα από το σωληνάκι. Με αυτό τον τρόπο χορταίνει, ενώ δίνει το πολύτιμο ερέθισμα της ‘ζήτησης’ στο στήθος ώστε να αυξάνεται το γάλα της μητέρας.

Για την επιλογή ενός εναλλακτικού τρόπου σίτισης, θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας το χρονικό διάστημα που θα δώσετε γάλα στο μωρό σας, τις θηλαστικές του κινήσεις και τις ανάγκες του.

Ο θηλασμός βοηθά στην απώλεια βάρους μετά τον τοκετό. Γι’αυτό εκμεταλλευτείτε την κατάσταση, καθώς ταυτόχρονα με την παροχή όλων των πλεονεκτημάτων του μητρικού θηλασμού στο μωρό σας,  μπορείτε να επιτύχετε και το χάσιμο των περιττών κιλών σας, με γρήγορο και υγιεινό τρόπο.  Συγκεκριμένα, με τον αποκλειστικό θηλασμό δαπανάτε περίπου 850 θερμίδες την ημέρα. Όμως, για να έχετε τα επιθυμητά αποτελέσματα, πρέπει να κάνετε κάποιες αλλαγές στις διατροφικές σας συνήθειες.

Έξυπνες συμβουλές για να χάσετε κιλά, ενώ θηλάζετε:

• Αποφύγετε την κατανάλωση έτοιμων τροφίμων και απλών υδατανθράκων, τις  περιόδους έντονης πείνας και κούρασης.
• Διώξτε το άγχος. Δεν χρειάζεται να έχετε εμμονή με τα κιλά που αποκτήσατε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σας. Το σωστό χάσιμο βάρους απαιτεί χρόνο.  Ειδικά τις 2 πρώτες εβδομάδες μετά τον τοκετό, επικεντρωθείτε απλά στο βρέφος σας και τις ανάγκες του. Μόλις εγκλιματιστείτε στις νέες συνθήκες της ζωής σας (ιδανικά γύρω στις 6 εβδομάδες μετά τον τοκετό), τότε μπορείτε να ακολουθήσετε ένα εντατικό πρόγραμμα για την απώλεια του βάρους σας.
• Μην υποκύπτετε στους πειρασμούς. Αντικαταστήστε τα πρόχειρα, τυποποιημένα και παχυντικά σνακ με  φρούτα, λαχανικά και συνθέτους υδατάνθρακες (προϊόντα ολικής αλέσεως).
• Τρώτε μικρά και συχνά γεύματα. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να χάσετε κιλά. Τρώτε κάθε τρεις ώρες προκειμένου να διατηρήσετε  τα επίπεδα σακχάρου σας σταθερά. Επίσης, προσπαθήστε να κατανείμετε τις ημερήσιες θερμίδες σας, σε 6 γεύματα την ημέρα.
• Αγοράστε τα κατάλληλα τρόφιμα (όχι παχυντικά λιπαρά). Για παράδειγμα, στο ψυγείο σας καλό είναι να υπάρχουν : κρέας, ψάρι, φρούτα, λαχανικά και σύνθετοι υδατάνθρακες.
• Μειώστε λίγο τις θερμίδες που καταναλώνετε. Προσπαθήστε οι θερμίδες σας να κυμαίνονται γύρω στις 1,800 την ημέρα και  να προέρχονται από σωστή και ισορροπημένη διατροφή.
• Ξεκινήστε την εντατική άσκηση. Αν βρίσκεστε σε καλή φυσική κατάσταση και μετά τις 6 εβδομάδες απο τον τοκετό, τότε η γυμναστική μπορεί να γίνει ένας ακόμα σύμμαχός σας για το αδυνάτισμα.
• Πίνετε αρκετό νερό κι άλλα υγρά. Το νερό είναι απαραίτητο για την ενυδάτωση και τη διατήρηση της ομοιόστασης του οργανισμού σας.

Μην κάνετε υπερβολές και δίαιτες. Το σώμα σας χρειάζεται χρόνο για να επανέλθει στην αρχική του μορφή. Εσείς απλά ακολουθήστε τις παραπάνω συμβουλές, οι οποίες σε συνδυασμό με το θηλασμό θα σας βοηθήσουν να χάσετε κιλά. 

Ο νεογνικός ίκτερος παρατηρείται στο 50% των νεογνών. Ο φυσιολογικός ίκτερος εμφανίζεται συνήθως την 2^η-3^η ημέρα ζωής του νεογέννητου, μεγιστοποιείται την 4^η-5^η  μέρα και υποχωρεί έως την 10^η.

Πώς προκαλείται

Κατά την ενδομήτρια ζωή, το έμβρυο τροφοδοτείται από το αίμα της μητέρας του, δια μέσω του πλακούντα. Επειδή όμως το οξυγόνο που προσλαμβάνει με αυτόν τον τρόπο, δεν είναι αρκετό, ο οργανισμός του αναγκάζεται να πολλαπλασιάσει τα ερυθρά αιμοσφαίρια (εμβρυική αιμοσφαιρίνη).

Μετά τη γέννηση, καθώς η παροχή του οξυγόνου είναι μεγαλύτερη, ο οργανισμός του νεογέννητου αναγκάζεται να καταστρέψει ένα μεγάλο αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων, μετατρέποντας έτσι την αιμοσφαιρίνη των ερυθρών αιμοσφαιρίων σε χολερυθρίνη, μια ουσία κίτρινου χρώματος.

Γ’ αυτόν ακριβώς το λόγο, ο ίκτερος εκδηλώνεται με το κιτρίνισμα του δέρματος και του λευκού των ματιών των νεογέννητων.

Επειδή η χολερυθρίνη είναι λιποδιαλυτή (ονομάζεται και έμμεση ή ασύζευκτη), το σώμα για να την αποβάλλει πρέπει να τη μετατρέψει σε υδατοδιαλυτή (ονομάζεται και άμεση ή συνεζευγμένη).

Η συγκεκριμένη διαδικασία γίνεται στο ήπαρ και έτσι αποβάλλεται στο έντερο, ενώ ένα μικρό ποσοστό επαναρροφάται φυσιολογικά και πάλι μέσα στο σώμα (εντερο-ηπατική κυκλοφορία).

Φυσιολογικά, τα νεογέννητα έχουν μεγαλύτερη μάζα ερυθροκυττάρων σε σχέση με τους ενήλικες και τα ερυθροκύτταρά τους έχουν μικρότερο χρόνο ζωής, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μεγαλύτερο φορτίο χολερυθρίνης.

Ταυτόχρονα, το ήπαρ των νεογνών είναι σχετικά ανώριμο και δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στο μεταβολισμό της χολερυθρίνης τις πρώτες ημέρες ζωής. Αυτοί οι παράγοντες ευθύνονται κυρίως για την εμφάνιση του φυσιολογικού νεογνικού ικτέρου.

Τέλος, υπάρχει και ο παθολογικός ίκτερος, ο οποίος οφείλεται συχνά σε ασυμβατότητες ομάδων αίματος ανάμεσα στη μητέρα και το μωρό, προωρότητα, λοιμώξεις, υποθυρεοειδισμό, μεταβολικά νοσήματα κ. ά.

Η θεραπεία

Η τιμή της χολερυθρίνης μετράται μέσω του αίματος, από παρακέντηση στην πατούσα του μωρού και μόνο σε περίπτωση που κριθεί απαραίτητο, ξεκινά η θεραπευτική αντιμετώπιση του νεογνικού ίκτερου.

Εάν η τιμή της χολερυθρίνης είναι ανησυχητική (πάνω από το όριο), τότε η θεραπεία του νεογνικού ίκτερου είναι η φωτοθεραπεία, ενώ σε πιο σοβαρές περιπτώσεις (όταν η χολερυθρίνη είναι εξαιρετικά υψηλή), μπορεί να εφαρμοστεί αφαιμαξομετάγγιση (αλλαγή του αίματος του μωρού).

Στη φωτοθεραπεία, το μωρό τοποθετείται γυμνό (με τα μάτια σκεπασμένα) κάτω από ειδικές λάμπες που εκπέμπουν ένα ψυχρό λευκό ή κυανό φως, το οποίο έχει τη δυνατότητα να διασπά τη χολερυθρίνη, η οποία  αποβάλλεται στη συνέχεια μέσω των ούρων του μωρού.

Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων πάντως, ο νεογνικός ίκτερος,  υποχωρεί μέσα σε λίγες μέρες δίχως θεραπεία.

Θηλασμός και Νεογνικός Ίκτερος

Πολλοί έχουν τη λανθασμένη εντύπωση ότι τα νεογέννητα παθαίνουν ίκτερο τις πρώτες μέρες της ζωής τους από το μητρικό γάλα, ενώ στην πραγματικότητα ισχύει το αντίθετο.

Τα μωρά, τα οποία δεν θηλάζουν επαρκώς, δηλαδή δεν παίρνουν αρκετό γάλα, δεν έχουν συχνές κενώσεις, με αποτέλεσμα να μην αποβάλλεται η χολερυθρίνη και να κινδυνεύουν από ίκτερο.

Το πρωτόγαλα είναι εξαιρετικό καθαρκτικό και ταυτόχρονα συμβάλλει και στην ωρίμανση του εντέρου του μωρού.

Γι’ αυτό και ο θηλασμός (που είναι ο φυσιολογικός τρόπος σίτισης των βρεφών) δεν θα πρέπει να διακόπτεται ούτε κατά τη διάρκεια της φωτοθεραπείας.

Ωστόσο, υπάρχει κι ένας άλλος τύπος ίκτερου, ο ίκτερος από το μητρικό γάλα, ο οποίος εμφανίζεται μετά την πρώτη εβδομάδα ζωής.

Στο μητρικό γάλα υπάρχει μια ουσία, η οποία μπορεί να παρέμβει στη λειτουργία πρόσληψης της χολερυθρίνης από το συκώτι, με αποτέλεσμα η ουσία αυτή να παραμένει και να κυκλοφορεί στο αίμα.

Όταν η χολερυθρίνη αυξάνεται μέχρι τη 2η εβδομάδα ζωής  και παραμένει σε υψηλά επίπεδα για άλλες δύο εβδομάδες, τότε ο ίκτερος ονομάζεται παρατεινόμενος ίκτερος (με αύξηση της εμμέσου χολερυθρίνης). Στη συνέχεια όμως υποχωρεί.

Ο παρατεινόμενος ίκτερος παρατηρείται σε ποσοστό 20-30% των μωρών που θηλάζουν και μπορεί να διαρκέσει έως και 3 μήνες μετά τη γέννησή τους.

Αυτός ο ίκτερος δεν είναι επικίνδυνος για το μωρό. Σε αυτές τις περιπτώσεις ,η χολερυθρίνη μάλλον δρα προστατευτικά, γιατί το προφυλάσσει από επικίνδυνες οξειδωτικές ουσίες.

Πότε αντενδείκνυται ο μητρικός θηλασμός;

Όταν υπάρχει αμέσου τύπου υπερχολερυθριναιμία, η οποία χρήζει περαιτέρω διερεύνησης καθώς υποκρύπτει παθολογικά αίτια, τότε ο  μητρικός θηλασμός αντενδείκνυται.

Με  αύξηση της χολερυθρίνης μπορεί για παράδειγμα να εκδηλωθεί η γαλακτοζαιμία (σπάνιο μεταβολικό νόσημα).

Στην κατάσταση αυτή, δε μπορεί να μεταβολιστεί η γαλακτόζη που υπάρχει στο γάλα, με αποτέλεσμα να συσσωρεύεται στο σώμα και να προκαλεί βλάβες.  

Είναι γνωστά και επιστημονικώς αποδεκτά τα πολλά και σημαντικά οφέλη που προσφέρει ο μητρικός θηλασμός στην αμυντική θωράκιση του βρέφους και τη γενικότερη υγεία του, στο μοναδικό δέσιμο μητέρας-παιδιού, ακόμα και στη θηλάζουσα μαμά.

Η αξία του μητρικού θηλασμού, όμως, δε σταματά εδώ καθώς η έρευνα διαπιστώνει όλο και περισσότερα άγνωστα μέχρι τώρα οφέλη, όπως συνέβη και με πρόσφατη καναδική μελέτη που βασίστηκε σε αναθεώρηση παλαιότερων ερευνών και έδειξε ότι τα μωρά που θηλάζουν κατά τη διάρκεια των εμβολιασμών κλαίνε λιγότερο και αισθάνονται λιγότερο πόνο σε σχέση με τα μωρά που κατευνάζονται με άλλους τρόπους, όπως μπιμπερό με έτοιμο γάλα, πιπίλες, αγκαλιά, απόσπαση της προσοχής, τοπικά αναλγητικά και επαφή σώμα με σώμα με τη μητέρα.

Διαβάστε επίσης: Έρευνα δείχνει ότι ο θηλασμός οδηγεί σε μακροπρόθεσμες μεταβολικές αλλαγές στη μητέρα

Οι ερευνητές εξέτασαν στοιχεία 10 παλαιότερων ερευνών, σε συνολικά 1.066 βρέφη 1-12 μηνών, για το μητρικό θηλασμό και τον πόνο των μωρών από το τρύπημα της βελόνας.

Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, κατά μέσο όρο, τα μωρά που θήλαζαν έκλαιγαν 38 δευτερόλεπτα λιγότερο από ό, τι τα μωρά που δε θήλαζαν κατά τη διάρκεια των εμβολιασμών. Ακόμα, παρατηρώντας τη συμπεριφορά των βρεφών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ένταση του πόνου ήταν επίσης χαμηλότερη όταν τα μωρά θήλαζαν τη στιγμή του τρυπήματος της βελόνας, αν και οι ειδικοί επισημαίνουν ότι είναι δύσκολο να μετρηθεί η δυσφορία στα νεογνά.

Σύμφωνα με τους ειδικούς του Πανεπιστημίου της Ottawa και του Children’s Hospital of Eastern Ontario, που διεξήγαγαν την έρευνα, ήταν ήδη γνωστό ότι ο θηλασμός μειώνει τον πόνο στη διάρκεια της αιμοληψίας στα νεογνά. Ωστόσο, δε γνώριζαν αν ο θηλασμός έχει την ίδια επίδραση και σε μεγαλύτερα μωρά.

Ο θηλασμός αποδείχθηκε πιο αποτελεσματικός στη μείωση του πόνου σε σχέση με το νερό με ζάχαρη, τις αναλγητικές κρέμες και τα σπρέι στο σημείο της ένεσης, τα χάδια της μητέρας ή το μασάζ, σύμφωνα με στοιχεία που προέκυψαν από τέσσερις διαφορετικές μελέτες για τις συγκεκριμένες εναλλακτικές.

«Είναι πιθανό ο θηλασμός να είναι αποτελεσματικό παυσίπονο, γιατί ενισχύει την ωκυτοκίνη -μια ορμόνη που συνδέεται με τη χαλάρωση, τη μείωση του πόνου και το αίσθημα ευχαρίστησης- και στη μητέρα και στο μωρό», σύμφωνα με τη Barbara Morrison, ερευνήτρια στο Wichita State University School of Nursing στο Κάνσας. «Επιπλέον, η ωκυτοκίνη μειώνει τα επίπεδα του στρες, κάνοντας τα μωρά να νιώθουν πιο χαλαρά. Όσο πιο χαλαρός είναι κανείς, τόσο μικρότερη είναι η αίσθηση του πόνου. Ο χωρισμός από τη μητέρα κατά τη διάρκεια μιας επώδυνη διαδικασίας προκαλεί στο βρέφος αίσθημα εγκατάλειψης, αυξάνοντας σημαντικά το άγχος τους,» όπως δήλωσε η Morrison.

Στην πραγματικότητα, αυτό που διαπιστώνουμε διαβάζοντας τα συμπεράσματα ανάλογων μελετών είναι ότι όλες οι ερευνητικές και επιστημονικές διαπιστώσεις συγκλίνουν στο να παραδεχόμαστε ξανά και ξανά την αξεπέραστη υπεροχή του μητρικού θηλασμού, που είναι μία σοφή, βιολογική διαδικασία, η οποία ωφελεί το νεογέννητο στη σωματική και ψυχολογική ανάπτυξή του και προστατεύει τη μητέρα. Απλώς, οι επιστημονικές έρευνες φωτίζουν και μία διαφορετική πλευρά, κάθε φορά, αυτή της μοναδικής, για τη μητέρα και το μωρό, διαδικασίας.

Σχετικά άρθρα:
Εγκυμοσύνη και θηλασμός
Θηλασμός και βρεφική διατροφή: Σωστές βάσεις για υγιεινή διατροφή στην παιδική ηλικία
Ίκτερος και μητρικός θηλασμός

Το τάισμα του μωρού με μπιμπερό αποτελεί σίγουρα μια χρονοβόρα διαδικασία αποστείρωσης, ιδιαίτερα το πρώτο εξάμηνο, καθώς το ανοσοποιητικό του σύστημα δεν έχει πλήρως αναπτυχθεί.

Τι θα χρειαστείτε
Μία βούρτσα καθαρισμού μπουκαλιών και μια συσκευή αποστείρωσης.

Βασικοί κανόνες αποστείρωσης 1ου εξαμήνου

1. Πριν αποστειρώσετε τον εξοπλισμό, πλένετε σχολαστικά τα χέρια σας.
2. Η συσκευή αποστείρωσης είναι αποτελεσματική, αν προηγουμένως έχετε πλύνει τις θηλές, τα καπάκια, τα μπουκάλια, τις πιπίλες και όλα τα μέρη του θήλαστρου με καυτό νερό και σαπούνι. Οι θηλές πρέπει να πλένονται και από τις δύο πλευρές. Χρησιμοποιήστε βουρτσάκι για να απομακρύνετε τα υπολείμματα από τα δύσκολα σημεία.
3. Έπειτα, βράζετε ή βάζετε στον αποστειρωτή τα μπιμπερό.

Βρασμός: Βάζετε σε μια κατσαρόλα νερό και ελάχιστες σταγόνες λεμονιού ή ξυδιού (για τα άλατα) και τοποθετείτε μέσα όλα τα εξαρτήματα. Σκεπάζετε το σκεύος και τα αφήνετε να βράσουν για 10 λεπτά. Φροντίζετε τα θήλαστρα ή οι πιπίλες να μην ακουμπούν τον πάτο της κατσαρόλας, γιατί μπορεί να σκάσουν ή να κάνουν ρωγμές. Στο τέλος, χύνετε χύστε το νερό, αφήνοντας μέσα τα υλικά που αποστειρώσατε.

Αποστειρωτής: Ακολουθείστε προσεκτικά τις οδηγίες του κάθε κατασκευαστή και βεβαιωθείτε ότι το άνοιγμα των μπιμπερό και οι θηλές είναι τοποθετημένα προς τα κάτω.

4. Μετά την αποστείρωση τοποθετείτε με καθαρά χέρια τα αποστειρωμένα αντικείμενα σε καθαρή και σιδερωμένη πετσέτα για να στραγγίξουν.
5. Μπορείτε να διατηρήσετε τα αποστειρωμένα μπιμπερό στο ψυγείο σας μέχρι 24 ώρες.
6. Μη σκουπίζετε και μην ξαναξεπλένετε τα μπιμπερό πριν τα χρησιμοποιήσετε.

Συχνά για διάφορους λόγους χρειάζεται η θηλάζουσα να αυξήσει την παραγωγή του μητρικού της γάλακτος.

Η αξία του μητρικού θηλασμού αναγνωρίζεται για πολλά και σημαντικά οφέλη που προσφέρει στην αμυντική θωράκιση του βρέφους και τη γενικότερη υγεία του αλλά και στο μοναδικό δέσιμο μητέρας παιδιού.