Μία συχνή ανησυχία πολλών νέων γυναικών στις οποίες υπάρχει υποψία ή ακόμα και διάγνωση ενδομητρίωσης είναι αν μπορούν να μείνουν έγκυες και αν υπάρχει κάτι που πρέπει να κάνουν προκειμένου να επιτύχουν με ασφάλεια μία εγκυμοσύνη.

Ευτυχώς, υπάρχουν σύγχρονες θεραπευτικές προσεγγίσεις που δίνουν λύση στα προβλήματα γονιμότητας που συχνά προκαλούνται από την ενδομητρίωση.

Προκαλεί πάντα υπογονιμότητα η ενδομητρίωση;

Είναι αλήθεια ότι κάποιες γυναίκες με ενδομητρίωση αντιμετωπίζουν προβλήματα υπογονιμότητας, ενώ πολλές άλλες ασθενείς με ελάχιστη ή ήπια ενδομητρίωση δεν έχουν καμία δυσκολία να συλλάβουν.

Μάλιστα, πολλές γυναίκες με ενδομητρίωση δε γνωρίζουν καν ότι έχουν την πάθηση.

Στις περιπτώσεις που έχει γίνει διάγνωση της ενδομητρίωσης και η γυναίκα είναι νεαρής αναπαραγωγικά ηλικίας, καλό θα ήταν, να γίνει καταστολή της εμμηνορρυσίας για ορισμένο χρονικό διάστημα, μέχρι η γυναίκα να είναι έτοιμη να συλλάβει, ελαχιστοποιώντας έτσι την πιθανότητα υπογονιμότητας σχετιζόμενης με την ενδομητρίωση. Αυτό μπορεί να γίνει με τη λήψη ορμονικών σκευασμάτων ή με τη χρήση ενδομητρικής συσκευής απελευθέρωσης λεβονοργεστρέλης. Αν δεν υπάρξει σύλληψη μετά τους πρώτους μήνες προσπαθειών, η γυναίκα πρέπει άμεσα να επισκεφθεί έναν εξειδικευμένο γυναικολόγο.

Συντηρητική χειρουργική επέμβαση

Για την πάσχουσα από ενδομητρίωση που προσπαθεί να μείνει έγκυος ενδείκνυται η χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μέρους του ενδομήτριου ιστού. Με την επέμβαση αυτή αυξάνονται οι πιθανότητες σύλληψης, ενώ υπάρχει και παράλληλο όφελος μείωσης του έντονου πόνου που συχνά παρατηρείται σε ασθενείς που πάσχουν από ενδομητρίωση, και αποτελεί ένα από τα πιο συχνά συμπτώματα.

Ο γιατρός θα κάνει την επέμβαση λαπαροσκοπικά ή, σε περίπτωση βαρύτερης κατάστασης, μέσω της παραδοσιακής ανοιχτής κοιλιακής χειρουργικής επέμβασης. Στη λαπαροσκοπική χειρουργική, εισάγεται ένα ειδικό όργανο, το λαπαροσκόπιο, μέσω μιας μικρής τομής κοντά στον ομφαλό, ενώ άλλα χειρουργικά εργαλεία χρησιμοποιούνται για την αφαίρεση ενδομήτριου ιστού μέσα από μια άλλη μικρή τομή.

Ενδομητρίωση και υποβοηθούμενη αναπαραγωγή

Ανάλογα με τα προσωπικά δεδομένα και το ιατρικό ιστορικό μίας ασθενούς μπορεί να χρειαστεί κάποια μέθοδος υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, αν η συντηρητική χειρουργική επέμβαση αποδειχτεί αναποτελεσματική. Άλλες φορές, προτείνεται απευθείας η εξωσωματική γονιμοποίηση ως προτιμότερη από τη συντηρητική χειρουργική επέμβαση, εφόσον υπάρχουν στοιχεία που οδηγούν στο συμπέρασμα πως με τον τρόπο αυτό οι πιθανότητες για εγκυμοσύνη είναι πολύ μεγαλύτερες.

Τα αποτελέσματα της μεγαλύτερης, μέχρι τώρα, μελέτης σχετικά με τα πιθανά οφέλη της χειρουργικής αντιμετώπισης για τη θεραπεία της υπογονιμότητας που οφείλεται σε ενδομητρίωση δείχνουν ότι:

• Μέσα σε χρονικό διάστημα 9 μηνών από τη χειρουργική επέμβαση, το 29% των γυναικών με μικρού έως μετρίου βαθμού ενδομητρίωση, που είχε υποβληθεί σε χειρουργική θεραπεία για την ενδομητρίωση, μπόρεσε να συλλάβει σε σύγκριση με το 17% των γυναικών που δεν υπεβλήθησαν σε χειρουργική θεραπεία της ενδομητρίωσης τους.

Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι συνδυάζοντας πρόκληση πολλαπλής ωοθυλακιορρηξίας με σπερματέγχυση, τα ποσοστά εγκυμοσύνης είναι ικανοποιητικά σε ασθενείς με ελάχιστη ή ήπια ενδομητρίωση. Παρόλα αυτά, η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι συχνά η πιο αποτελεσματική θεραπεία για τις ασθενείς με ενδομητρίωση.

Τα ποσοστά επιτυχίας για κάθε μία από αυτές τις τεχνικές ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό από την ηλικία, το ιατρικό ιστορικό και τη σοβαρότητα της ενδομητρίωσης.

Εκατομμύρια γυναίκες, σε ολόκληρο τον κόσμο, πάσχουν από ενδομητρίωση και πολλές από αυτές δεν το γνωρίζουν καν. Όσες γνωρίζουν ότι έχουν προσβληθεί έχουν πολύ έντονα συμπτώματα, όπως δυνατούς πόνους περιόδου ή δυσκολία στη σύλληψη. Τα προβλήματα που προκαλεί η πάθηση απαιτούν μακρόχρονη θεραπεία. Για αυτό το λόγο, είναι σημαντική η επιλογή του εξειδικευμένου γιατρού, ο οποίος λαμβάνοντας σωστά ένα λεπτομερές ιστορικό της ασθενούς και μελετώντας το, θα προτείνει την κατάλληλη εξατομικευμένη θεραπεία.