Ό,τι καλύτερο για την υγεία σου
Aυτό που πρέπει να θυμάστε είναι πως η τακτική, σύμφωνα με τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες, πραγματοποίηση της μαστογραφίας, σίγουρα μπορεί να σώσει και τη δική σας ζωή. Η πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση είναι το παν στον καρκίνο του μαστού.
Η κολποσκόπηση σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί εξέταση ρουτίνας, αλλά είναι μια διαδικασία που πραγματοποιείται μετά από ύποπτα ή παθολογικά αποτελέσματα στο τεστ Παπανικολάου.
Οι γυναίκες με κάποια κολπική λοίμωξη (κολπίτιδα) συνήθως παρουσιάζουν υπερβολικές, ασυνήθιστα αποχρωματισμένες εκκρίσεις, οι οποίες μπορεί να συνοδεύονται από κακοσμία, ερεθισμό, φαγούρα, πρήξιμο και γενικότερη δυσφορία στην περιοχή των γεννητικών τους οργάνων.
Επιπλέον, μία ακανόνιστη ή μη αναμενόμενη αιμορραγία και κοιλιακό άλγος που μπορεί να συνοδεύουν μία κολπίτιδα, μπορεί να υποδεικνύουν την παρουσία ακόμα πιο σοβαρής νόσου.
Η κλινική εικόνα της κολπικής λοίμωξης, μέσα από ένα λεπτομερές ιστορικό και η εξέταση των γεννητικών οργάνων, θα αποκαλύψει συνήθως την αιτία για την κολπίτιδα, αλλά η διάγνωση μπορεί να επιβεβαιωθεί μονάχα με εργαστηριακές δοκιμές, όπως η Καλλιέργεια Κολπικού Υγρού και παιρετέρω ανάλυση με συμβατικές ή σύγχρονες μοριακές τεχνικές όπως η PCR.
Ορολογικές εξετάσεις μπορεί να είναι απαραίτητες, όταν η εικόνα δείχνει τη σύφιλη. Ανάλυση ούρων είναι απαραίτητη όταν υπάρχει υποψία βακτηριακής λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος.
Τα παθογόνα μικρόβια που μπορούν να προκαλέσουν κολπίτιδα, μπορούν να χωριστούν σε σεξουαλικώς μεταδιδόμενα και μη-σεξουαλικώς μεταδιδόμενα.
Υπερπολλαπλασιασμός των συμβιωτικών οργανισμών (μυκήτων, βακτηρίων) που φυσιολογικά δηλαδή βρίσκονται στον κόλπο, μπορεί να προκαλέσει κολπικά συμπτώματα (κολπίτιδα) σε κατά τα άλλα υγιείς γυναίκες κάθε ηλικίας. Αυτές οι διαταραχές της κολπικής χλωρίδας, αν είναι ήπιες και αφεθούν χωρίς θεραπεία, μπορεί να διευθετηθούν από μόνες τους όταν η ισορροπία των μικροβιακών πληθυσμών επιστρέψει στο φυσιολογικό.
Πιο αναλυτικά, μία κολπίτιδα μπορεί να σχετίζεται με κάποια από τις παρακάτω κατηγορίες:
Στην κολπική καντιντίαση οι γυναίκες μπορεί να παρατηρήσουν έντονη δυσφορία, πρήξιμο των χειλέων, έντονη φαγούρα και ένα λευκό σαν κρέμα άμορφο έκκριμα, που έχει μία δυσάρεστη οσμή και συχνά προκαλεί δυσπαρευνία (πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή).
Η φυσική φροντίδα περιλαμβάνει την αποφυγή αρωματικών προϊόντων μπάνιου που περιέχουν σαπούνι στην ευαίσθητη περιοχή, την τήρηση των κανόνων υγιεινής και αποφυγή της σεξουαλικής επαφής μέχρι να αποκατασταθεί η ισορροπία της κολπικής χλωρίδας, τη χρήση βαμβακερών, φαρδιών ρούχων και εσωρούχων, και τη λήψη προβιοτικών.
Στην περίπτωση που κριθεί απαραίτητη η θεραπεία, ανάλογα με το περιστατικό εξατομικευμένα, εφαρμόζουμε κάποια κολπική κρέμα ή κολπικά υπόθετα, ή δίνουμε χάπια, ταυτόχρονα με τη χορήγηση προβιοτικών κολπικά ή από το στόμα. Ταυτόχρονη θεραπεία του συντρόφου πραγματοποιείται μονάχα στην περίπτωση συμπτωμάτων καθώς δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν τη θεραπεία όταν ο σύντροφος είναι ασυμπτωματικός. Ορισμένες φορές η χρήση αντιισταμινικών μπορεί να είναι χρήσιμη, ιδιαίτερα σε γυναίκες που έχουν έκζεμα.
Επίμονη ή υποτροπιάζουσα μυκητιασική κολπίτιδα πρέπει να οδηγήσει σε έλεγχο για διαβήτη, διερεύνηση του ανοσοποιητικού και αξιολόγηση των οιστρογόνων, όπως για παράδειγμα σε περίπτωση εγκυμοσύνης ή έναρξη θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης HRT σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.
Στη βακτηριακή κολπίτιδα υπάρχει μία υπερανάπτυξη του πληθυσμού των συμβιωτικών μικροβίων, συνηθέστερα της Gardnerella vaginalis και Prevotella spp, παράλληλα με μια μείωση του πληθυσμού των συμβιωτικών γαλακτοβάκιλλων.
Σε 50% των γυναικών, τα Bacteroides, Mobiluncus spp, Mycoplasma hominis και Ureaplasma spp μπορεί επίσης να έχουν ένα ρόλο. Η κλινική εικόνα της ασθενούς είναι μεταβλητή, από ελάχιστα συμπτώματα που μπορεί να μη γίνονται καν αντιληπτά, μέχρι έντονη δυσφορία στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και μία υδαρή έκκριση με δυσάρεστη οσμή και γκρι-πράσινο χρώμα .
Η διάγνωση γίνεται συνήθως από την κλινική εικόνα και την Καλλιέργεια του Κολπικού Υγρού.
Η βακτηριακή κολπίτιδα, εφόσον χρειαστεί θεραπεία, θα ανταποκριθεί σε από του στόματος χορήγηση μετρονιδαζόλης, τοπικά χορήγησης κλινδαμυκίνης, ή κολπικών πλύσεων με ειδικά σκευάσματα.
Άλλα μικρόβια, όπως ο στρεπτόκοκκος της ομάδας Β, μπορεί επίσης να προκαλέσουν τοπικό ερεθισμό και κολπική φλεγμονή, και η διάγνωση τους είναι απολύτως απαραίτητη, ιδιαίτερα στην περίοδο της εγκυμοσύνης. Αντιμετωπίζονται με τη χορήγηση αντιβίωσης.
Το αναερόβιο μονοκύτταρο πρωτόζωο Trichomonas vaginalis μπορεί να προκαλέσει ένα πυκνό, αφρώδες, κίτρινο-πράσινο, εξαιρετικά δύσοσμο κολπικό έκκριμα, με δυσουρία, ακόμα και κοιλιακό άλγος.
Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με την Καλλιέργεια Κολπικού Υγρού και η λοίμωξη συνήθως αντιμετωπίζεται με μετρονιδαζόλη.
Το πιο κοινό Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενο Νόσημα μαζί με τον HPV, το Chlamydia trachomatis, είναι ασυμπτωματικό στο 70% των γυναικών και 50% των ανδρών, αλλά μία πιθανή δυσουρία, κολπική έκκριση, ή ακανόνιστη αιμορραγία απαιτούν ενδείξεις για παιρετέρω διερεύνηση.
Στο ιατρείο μας πραγματοποιούμε την πιο προηγμένη μέθοδο μοριακής ανίχνευσης χλαμυδίων με PCR, γιατί μόνο με τη σωστή διάγνωση μπορούμε να εξατομικεύσουμε τη θεραπεία για μόνιμα αποτελέσματα.
Η θεραπεία γίνεται με αντιβιοτικά όπως αζιθρομυκίνη ή δοξυκυκλίνη.
Σπανιότεροι ορότυποι των χλαμυδίων, L1, L2 και L3, μπορεί να προκαλέσουν μια επίκτητη ασθένεια, το αφροδίσιο λεμφοκοκκίωμα.
Η λοίμωξη με τη Neisseria gonorrhoeae μπορεί να προκαλέσει μία πρασινωπή, αιματοβαμμένη έκκριση, δυσουρία, ακανόνιστη έμμηνο ρύση, κοιλιακό άλγος καθώς και πυρετό εντός δύο εβδομάδων από την επαφή, αλλά μερικές γυναίκες θα παραμένουν ασυμπτωματικές.
Λόγω της αύξησης των ανθεκτικών στην πενικιλλίνη Neisseria, η σύγχρονη θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει ενέσιμη κεφτριαξόνης, με 1 g από το στόμα αζιθρομυκίνη. Η κεφιξίμη είναι μια εναλλακτική λύση σε περίπτωση αντένδειξης της ένεσης.
Όλο και περισσότερες επιστημονικές αποδείξεις έρχονται στο φως, οι οποίες δείχνουν ότι το βακτήριο μυκόπλασμα γεννητικών οργάνων (Mycoplasma genitalium ή MG), είναι ένα σοβαρό σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, το οποίο θα πρέπει όλοι να προσέχουν, τόσο ασθενείς όσο και γιατροί.
Πρόκειται για ένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα που πλήττει τις βλεννογόνους της ουρήθρας, του τραχήλου της μήτρας, του λαιμού και του πρωκτού. Τα συμπτώματα δεν είναι συνηθισμένα, αλλά το βακτήριο μπορεί να οδηγήσει σε διάφορες μακροχρόνιες επιπλοκές.
Στους άντρες, μπορεί να προκαλέσει ουρηθρίτιδα (φλεγμονή της ουρήθρας), με συμπτώματα, πόνο κατά την ούρηση ή έκκριση υγρών από το πέος. Στις γυναίκες, μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή του τραχήλου της μήτρας, καθώς και πυελική φλεγμονή, μια πάθηση των γυναικείων αναπαραγωγικών οργάνων, που συνοδεύεται από πόνο στην κάτω κοιλιακή χώρα και πόνο ή αιμορραγία κατά τη διάρκεια του σεξ.
Σε πιο σοβαρά περιστατικά, μπορεί να οδηγήσει σε υπογονιμότητα ή αυξημένο κίνδυνο έκτοπης κύησης.
Ορισμένες φορές δεν υπάρχουν συμπτώματα. Ωστόσο, όταν εκδηλωθούν συμπτώματα, αυτά περιλαμβάνουν ερεθισμό στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, ασυνήθιστες εκκρίσεις, κακοσμία ή πόνο. Στις γυναίκες μπορεί να εκδηλωθεί και ασυνήθιστη κολπική αιμορραγία ή αιμορραγία κατά τη διάρκεια του σεξ.
Ο μόνος τρόπος να είστε σίγουροι για το αν έχετε μολυνθεί ή όχι, είναι να κάνετε την εξέταση για το μυκόπλασμα των γεννητικών οργάνων. Αν είχατε σεξουαλικές επαφές με πολλούς συντρόφους ή χωρίς προφύλαξη θα πρέπει σίγουρα να εξεταστείτε. Η εξέταση για το μυκόπλασμα γίνεται με καλλιέργεια κολπικού εκκρίματος και ο τρόπος ελέγχου στο ιατρείο μας πραγματοποιείται κατά κύριο λόγο με PCR, την πιο προηγμένη μέθοδο ανάλυσης.
Το μυκόπλασμα θεραπεύεται αποτελεσματικά με τη λήψη αντιβίωσης (συνήθως αζιθρομυκίνης) από το στόμα. Μια εξέταση, ένα μήνα μετά τη θεραπεία, θα χρειαστεί για να βεβαιωθείτε ότι η αντιβίωση έχει λειτουργήσει. Κάποιες φορές μπορεί να χρειαστεί και δεύτερος κύκλος αντιβίωσης.
Σε κάθε περίπτωση, στόχος μας είναι η σωστή διάγνωση, η αποτελεσματική θεραπεία, η ενίχυση του ανοσοποιητικού σας και η σωστή σας εκπαίδευση για την αποφυγή επιμολύνσεων. Μην κάνετε μόνες σας διάγνωση και μην λαμβάνετε άσκοπα φάρμακα χωρίς λόγο.
Επικοινωνήστε μαζί μας και μάθετε πως μπορούμε να σας βοηθήσουμε.
Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί η επέμβαση να γίνει με ελαφρά αναισθησία (μέθη) της ασθενούς. Στη περίπτωση αυτή, ο έλεγχος πριν την επέμβαση είναι πιο αυστηρός, όπως αυτός που πραγματοποιείται πριν από ένα μικρό χειρουργείο. Ο ιατρός πρέπει να γνωρίζει εάν η ασθενής λαμβάνει κάποια μόνιμη φαρμακευτική αγωγή, πχ για θυροειδή ή αντισύλληψη. Η επέμβαση διαρκεί περίπου 20 λεπτά. Καλύτερα θα ήταν να πάρετε άδεια από την δουλειά σας τη συγκεκριμένη ημέρα και να πάτε σπίτι σας μετά την επέμβαση.
Εάν τα κονδυλώματα δεν αντιμετωπισθούν εγκαίρως, με το χρόνο θα γίνουν μεγαλύτερα.
Φαρμακευτική αντιμετώπιση με κατάλληλα σκευάσματα μπορεί να χορηγηθεί μόνο σε πολύ μικρά κονδυλώματα, και πάλι δεν είναι βέβαιο πως η θεραπεία θα είναι 100% αποτελεσματική. Μία άλλη μεθοδος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί είναι η κρυοπηξία. Καμία θεραπευτική προσέγγιση δε θεωρείται «καλύτερη» από την άλλη, έχει όμως πολύ μεγάλη σημασία κάθε φορά να γίνεται η επιλογή της πλέον κατάλληλης αγωγής, ανάλογα με το περιστατικό.
Οδηγίες μετά τη θεραπεία κονδυλωμάτων
Καλό είναι να φοράτε μία σερβιέτα και βαμβακερό εσώρουχο. Ο κόλπος μπορεί να είναι ευαίσθητος και ερεθισμένος για 2 εβδομάδες, χωρίς αυτό να σημαίνει πως κάτι τέτοιο θα συμβεί απαραίτητα. Μπορεί να έχετε μια μικρή αιμορραγία για λίγες ημέρες. Μετά από ένα περίπου μήνα θα πρέπει να γίνει επανέλεγχος προκειμένου να διαπιστωθεί πως όλα είναι καλά. Σε καμία περίπτωση δε πρέπει να έρθετε σε σεξουαλική επαφή με το σύντροφο σας αν δεν έχει ελεγχθεί/ θεραπευτεί και εκείνος για τον ιό.
Σε γενικές γραμμές, αυτό που πρέπει να γνωρίζετε, είναι πως τα κονδυλώματα, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, μπορεί να αντιμετωπιστούν σχετικά εύκολα, εάν αντιμετωπισθούν εγκαίρως. Ενδεχομένως χρειαστεί να κάνετε εξετάσεις και για άλλα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, όπως πχ ο έρπης των γεννητικών οργάνων.
Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να αποκλεισθεί παθολογία και στον τράχηλο, με ένα Τεστ Παπ ή/και Thin Prep. Μην αμελείτε τον ετήσιο γυναικολογικό σας έλεγχο και ζητήστε συμβουλή στο πρώτο ανησυχητικό σύμπτωμα. Ο ιός HPV ποτέ δεν απομακρύνεται από τον οργανισμό. Από τη στιγμή που θα μολύνει τα κύτταρα παραμένει για πάντα μέσα τους. Αυτό που αντιμετωπίζουμε και θεραπεύουμε είναι τις δυσπλασίες και τα κονδυλώματα που ο ιός προκαλεί.
Ορισμένες φορές, ακόμα και μετά από επιτυχή αφαίρεση τους, τα κονδυλώματα μπορεί να εμφανιστούν ξανά, στην ίδια περιοχή. Αυτό συμβαίνει γιατί, από τη στιγμή που έχει ο οργανισμός μολυνθεί με τον ιό, το αποτέλεσμα της μόλυνσης, δηλαδή τα κονδυλώματα, μπορεί να εμφανιστούν σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα. Έτσι, ενώ ορισμένες περιοχές έχουν θεραπευτεί, παραπλήσια σημεία που τη στιγμή της επέμβασης ήταν «καθαρά», μπορεί να αναπτύξουν κονδυλώματα αργότερα.
Γι” αυτό ακριβώς το λόγο, χρειάζεται επανεξέταση του ασθενή σε καθορισμένο χρονικό διάστημα μετά την αρχική θεραπεία. Στις περιοχές που έχουν αφαιρεθεί τα κονδυλώματα, δε συνιστάται να γίνεται χρήση κορτιζονούχων αλοιφών, λόγω πιθανής αναζωπύρωσης των κονδυλωμάτων.
Η αφαίρεση των κονδυλωμάτων χειρουργικά πραγματοποιείται στα μαιευτήρια Λητώ και Μητέρα, πρωϊνές ώρες, και καλύπτεται μερικώς από τον ΕΟΠΠΥ. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να μας καλέσετε στο 210-7704393 ή να επικοινωνήσετε μαζί μας με τη φόρμα επικοινωνίας.
Ένα θετικό αποτέλεσμα σε HPV Test δεν πρέπει να προκαλέσει πανικό στη γυναίκα, καθώς πρόκειται για μία πολύ κοινή μόλυνση, σε μεγάλο ποσοστό των ενεργών σεξουαλικά ατόμων.
Ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) είναι ένας πολύ κοινός ιός σε άνδρες και γυναίκες, καθώς μεταδίδεται πολύ εύκολα μέσω της άμεσης επαφής της επιδερμίδας των γεννητικών οργάνων, των βλεννογόνων ή των σωματικών υγρών τις περισσότερες φορές κατά τη διάρκεια του κολπικού, πρωκτικού ή στοματικού σεξ.
Το προφυλακτικό δεν προστατεύει πλήρως από τη λοίμωξη, καθώς δεν καλύπτει εξ ολοκλήρου τις περιοχές του δέρματος που προσβάλλει ο ιός. Οι περισσότεροι σεξουαλικώς ενεργοί άνθρωποι θα μολυνθούν με HPV κάποια στιγμή στη ζωή τους, αν και οι περισσότεροι το πιθανότερο είναι να μην το αντιληφθούν, επειδή ο HPV συνήθως δεν έχει συμπτώματα.
Ο ιός παρουσιάζει περισσότερους από 120 υπότυπους, αλλά μόνο 40 περίπου από αυτούς αφορούν μολύνσεις των γεννητικών οργάνων. Στις περισσότερες περιπτώσεις, υπάρχει αυτοΐαση του φορέα από τον HPV, χωρίς να έχει προκληθεί πρόβλημα υγείας, καθώς το ανοσοποιητικό σύστημα καταπολεμά τις λοιμώξεις από τον HPV.
Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις, η λοίμωξη από τον HPV δεν αυτοϊάται. Ορισμένοι τύποι του HPV, ο 6 και ο 11, μπορεί να προκαλέσουν κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων. Άλλοι τύποι HPV, ο 16, ο 18 και ο 31 (που ονομάζονται τύποι «υψηλού κινδύνου») μπορεί να προκαλέσουν αλλαγές στα κύτταρα του τραχήλου της γυναίκας που μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο του τραχήλου της μήτρας σε βάθος χρόνου, αν η γυναίκα δεν κάνει τακτικά τον τυπικό γυναικολογικό έλεγχο. Οι τύποι του HPV που προκαλούν κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων είναι διαφορετικοί από τους τύπους που μπορεί να προκαλέσουν καρκίνο. Όπως τονίζεται στη βιβλιογραφία: όλοι οι καρκίνοι του τράχηλου, του κόλπου, του αιδοίου και της περιπρωκτικής περιοχής οφείλονται στον ιό HPV, αλλά όλες οι μολύνσεις από HPV δεν προκαλούν καρκίνο.
Διαβάστε επίσης: Ποια σημεία προσβάλλει ο HPV – Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε
Το πρώτο βήμα για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας είναι το τεστ Παπ, με το οποίο γίνεται η ανίχνευση του ιού HPV και των αλλοιώσεων που προκαλούνται από τον ιό στον τράχηλο της μήτρας.
Πλέον, με το νεότερο, το HPV τεστ, μπορεί να ανιχνευτεί και η μόλυνση από τον ιό και οι υψηλού κινδύνου τύποι του ιού HPV που μπορεί να προκαλέσουν καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Με το HPV τεστ, ο γυναικολόγος σας μπορεί να σας συστήσει πότε θα πρέπει να επαναλάβετε το τεστ Παπανικολάου και ποιες άλλες εξετάσεις πρέπει να γίνουν.
Αν έχετε ερωτήσεις σχετικά με τα αποτελέσματα του HPV τεστ σας, καλό είναι να τα καταγράψετε και να ρωτήσετε αναλυτικά για όλα κατά τη διάρκεια της επίσκεψής σας στο γιατρό σας.
Διαβάστε επίσης: HPV DNA Τεστ
Εσείς και ο σύντροφός σας θα πρέπει να γνωρίζετε ότι:
Ασπίδα προστασίας έναντι του ιού είναι ο εμβολιασμός και των δύο φύλων κατά του HPV, σε νεαρή ηλικία και πριν την έναρξη των σεξουαλικών επαφών, καθώς το εμβόλιο δεν προφυλάσσει από τους τύπους του HPV που ήδη έχουν μολύνει τον εμβολιαζόμενο.
Μπορεί οι συνέπειες της μόλυνσης από τον HPV να είναι πιο σοβαρές για τη γυναίκα, πρέπει ωστόσο και οι άντρες να ευαισθητοποιηθούν για την κάλυψή τους και τη μη μετάδοση στις συντρόφους τους. Η μείωση του κινδύνου από τη μόλυνση από τον ιό θεωρείται εφικτή στην περίπτωση που τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες καλυφθούν μέσω του εμβολίου σε νεαρή ηλικία και παραμείνουν έτσι προστατευμένοι απέναντι σε μελλοντικές μολύνσεις.
Σχετικά άρθρα:
Προστασία από τον HPV
Τι προκαλεί ο HPV
Με το HPV DNA τεστ ελέγχουμε το ενδεχόμενο μόλυνσης από τον ιό HPV, για τον έγκαιρο εντοπισμό καρκίνου του τραχήλου ή προσυμπτωματικά για πιθανή αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου στην περιοχή.
26 Σεπτεμβρίου 2022
10 Φεβρουαρίου 2022